winterpret / winterfun

Gistermiddag zou ik eigenlijk een workshop Interieurontwerp gaan geven aan een team van acht mensen van de Boston Consulting Group, als kick-off voor hun verhuizing naar een nieuw pand in Amsterdam. Ik had me ingesteld op een ritje van 3 kwartier. Maar de weergoden planden het anders. Net onderweg begon het flink te sneeuwen en rond Den Haag was het inmiddels spekglad. Er restte mij niets anders dan twee uur lang stapvoets temidden van een ellenlange rij slingerende auto's te proberen om niet tegen mijn voorganger aan te glijden, terwijl de takelwagens op de andere rijbaan inmiddels af en aan reden en mijn aanvankelijk zo goede humeur daalde tot onder het vriespunt. Amsterdam heb ik helaas nooit bereikt maar ik troost me maar met de gedachte dat ik eindelijk eens een 17e eeuws winterlandschap van Jacob van Ruisdael in het echt gezien heb. Compleet met molens!

Yesterday afternoon I was supposed to host a workshop in Interior Design for a team of eight people of the Boston Consulting Group, as a kick-off for their removal to a new building in Amsterdam. I had prepared myself for a 45 minute drive. But the weathergods decided different. Hardly on my way it started snowing heavily and by the time I reached The Hague the road was extremely slippery. For the next two hours the only thing I could do was to move at a walking-pace in an enormous row of meandering cars while trying not to slide against the car in front of me. In the meantime on the other lane towtrucks where driving to and fro and my initially good temper dropped to below zero. Unfortunately I never reached Amsterdam, but I comfort myself with the thought that I finally managed to see for real a 17th winter landscape by Jacob van Ruisdael. Windmills and all!