cultuur & natuur / culture & nature

Net twee dagen doorgebracht in Vlaanderen. De eerste dag hebben we een bezoek gebracht aan de Verbeke Foundation in Kemzeke (www.verbekefoundation.com), een privé domein voor hedendaagse kunst. De foundation is gehuisvest in een complex van kassen en loodsen, gesitueerd in een 12 hectare groot landschap. Als ontwerper met een voorliefde voor vakmanschap en ingenieuze detaillering vond ik de huidige kunsttentoonstelling nogal teleurstellend: te veel rottende organismen (die ik liever bekijk in een natuur-wetenschappelijke context) en rommelig geassembleerde constructies. Maar ondanks dat was het een interessante plek om rond te dwalen en ik vond toch een paar dingen de moeite waard om op camera vast te leggen.
Just spend two days in Belgium. The first day we went to the Verbeke Foundation in Kemzeke (www.verbekefoundation.com), a private initiative for contemporary art. The foundation is housed in a complex of hangars and greenhouses, set in a 30 acre landscape. As a designer I'm fond of craftsmanschip and ingenious detailling. Therefore I found the current art exhibition quite dissappointing: too many decomposing organisms (I prefer to see those in a natural science context) and crudely assembled structures. But still it was an interesting place to roam around and I found a few things worth capturing on camera.

Het toegangsgebied. Hier kwam in mijn beleving de doelstelling zoals die op de website omschreven wordt ("een plek waar cultuur, natuur en ecologie hand in hand gaan") goed tot z'n recht.
The entrance area. In my opinion the objective as mentioned on their website ("a place where culture, nature and ecology go hand in hand") is effectively visible here.


Afgedankte spoorkraan op het toegangsterrein. De vergankelijkheid van dit soort industriële machines heeft een onbedoelde schoonheid die me wel kan boeien.
Discarded railwaycrane in the entrance lot. The transcience of these kind of functional machines has an unintentional beauty which does fascinate me.


Mijn favoriet van de kunstwerken: de Dome van Aeneas Wilder. Een bijenkorf-vormige constructie die, geholpen door het wonder van de zwaartekracht, louter samengesteld is uit gestapelde houten balkjes.
My favourite of the artworks: the Dome by Aeneas Wilder. A beehive shaped construction which, aided by the miracle of gravity, is comprised solely of stacked wooden beams.


Binnen in de Dome, terwijl je omhoog kijkt naar een perfecte cirkel waarin de wolken langzaam voorbij zweven.
Inside the Dome, looking up at the perfect circle displaying the clouds floating by.


In een van de kassen werden voorheen palmbomen gekweekt. Die staan nu, opgesteld in een enorme rij, buiten te verdorren. Wat een prachtig plaatje oplevert.
In one of the greenhouses they used to grow palmtrees. These are now withering away in a huge row outside. Which leaves us with a lovely image.


Deze foto heb ik op de weg terug naar de bushalte genomen. Dit soort ongecultiveerde landjes - met een ratjetoe aan bouwvallige schuurtjes, onafgemaakte bouwwerken en stapels materiaal - kom je in Nederland nauwelijks nog tegen. Maar gelukkig delen de Belgen niet onze fanatieke aandrang om alles super georganiseerd en netjes te houden.
I took this picture on our walk back to the bus stop. Uncultivated areas like this - with an array of ramshackle sheds, unfinished buildings and stacks of materials - are almost impossible to find in Holland. But fortunately the Belgians don't share our zealous urge to keep everything super organised and neat.


De trein naar Antwerpen bracht ons langs twee compleet verschillende treinstations. Dit is het oudste gedeelte van het station van Sint Niklaas, wat vanaf het perron nog zichtbaar is. Ik las ergens dat het in 1972 gebouwd is, maar door de typische combinatie van moderne functionele architectuur en decoratieve toegepaste kunst oogt het eerder jaren '50.
The train back to Antwerp took us to two completely different train stations. This is the the oldest part of the station at Sint Niklaas, as seen from the platform. I read somewhere it was build in 1972, but thanks to the typical combination of functional modern architecture and decorative applied art it looks rather 1950's.


Wat een verschil met het Centraal Station van Antwerpen! Dit stationsgebouw werd eind 19e eeuw ontworpen in eclectische stijl en is tegelijkertijd imposant en grotesk. Hoewel de trein het hypermoderne vervoermiddel van die tijd was, geeft de majestueuze entreehal eerder het gevoel binnen te stappen in een barokke kathedraal of operagebouw. Toch was koning Leopold II er blijkbaar toendertijd niet bijzonder van onder de indruk. Bij de opening in 1905 schijnt hij gezegd te hebben: "Het is een mooi, klein stationnetje".
What a difference with Antwerp Central Station! This building was designed at the end of the 19th century in eclectic style and is at the same time impressive and grotesque. Although the train was the ultramodern method of transport in those days, the majestic entrance hall rather feels like entering a baroque kathedral or operahouse. But apparently at the time King Leopold II wasn't that impressed. At the opening in 1905 he seems to have said: "It's a pretty little station".


De tweede dag brachten we een bezoek aan Antwerpen Zoo, een van de oudste dierentuinen ter wereld. Hij werd in het midden van de 19e eeuw ontworpen als een stadspark. Hier konden heren van goede komaf en dames met parasol hun zondagse wandelingetje maken, terwijl ze genoten van de wonderen der natuur. Er zijn nog een paar fantastische verblijven uit die eerste periode te zien, waarvan de stijl een verwijzing was naar het land van herkomst van de dieren die er in ondergebracht waren.
Day two we visited Antwerp Zoo, one of the oldest zoo's in the world. It was designed mid 19th century as a city park. Here gentlemen of good descent and ladies with parasols could take a sunday stroll, whilst enjoying the marvels of nature. It still features a few magnificent period dwellings, designed in a style that reflected the geographical origin of the animals they housed.

Een van de mozaieken op de entreepoort, die begin 20e eeuw naast het toen nieuwe Centraal Station gebouwd werd.
One of the mosaics at the new entrance gate, which was build early 20th century next to the Central Station.


De Moorse Tempel uit 1885. Hier waren destijds de struisvogels en emoe's gehuisvest.
The Morish Temple of 1885. Back then this is where the ostriches and emu's were put up.


De Egyptische Tempel uit 1856, het huis van de olifanten en giraffen. Let op de speciaal op maat gemaakte deuren!
The Egyptian Temple of 1856, home of the elephants and giraffes. Notice the specially made to measure doors!


De prachtige mozaiekvloer met lotusbloemen in de Egyptische tempel.
The beautiful mosaic floor with lotus flowers inside the Egyptian Temple.


De firma Pellarin heeft prachtig werk afgeleverd, dus ik gun ze graag dit stukje gratis publiciteit (hoewel ik betwijfel of het bedrijf nog steeds bestaat).
The Pellarin firm did a splendid job, so I'm happy to give them this bit of free publicity (although I doubt if the company still exists).


Helaas kon ik over dit paviljoen geen informatie vinden, dus ik weet niet wanneer het gebouwd werd. Maar het zou me niet verbazen als het uit de jaren '50 is, want de 'boomstammetjes stijl' was behoorlijk populair in die tijd.
Unfortunately I couldn't find any imformation about this dwelling, so I'm not sure when it was build. It might be 1950's though, as the 'log style' was pretty popular around that period.


Het aquarium in de Zoo is niet bepaald indrukwekkend. Maar dit hoogst decoratieve onderwater tafereeltje vond ik onweerstaanbaar!
The aquarium in the Zoo is not very impressive. But this highly decorative underwater scene I found irresistible!